“Inner Voice” or “self-talk” is one of the greatest natural hand we have, provided that we think “things around us are great”. When inner voice talks positively, it increases and ensures self-confidence.
When talking positively, it says for example:
- I’m at peace with myself, I love my family, friends
- I’m part of a great team, everyone loves me, I love everyone
- I do my job very well
- My clients, my colleagues, my students, my friends… learn a lot from me
- Today, I’m going to learn a lot from my colleagues, students, clients, friends
- Today, I feel great and everything will be great
- …
On the other hand, when things are not going great (or when we think that things are not going great), self-talk works like a destructive enemy and attacks our self-confidence.
If we pay attention, we catch the negative self-talk, for example, saying the following:
- Life is very difficult, family, friends, work everything have to be handled continuously
- Nobody is doing his/her job, it’s again me… this is no my job (generalization, closing self to opportunities)
- What if I’m not good at my job, do I have a problem (questioning self)
- My friends, my clients, my students, my colleagues… will be bored again, time will not pass (negative conditioning)
- Everyone keeps repeating the same things, nothing new (closing self for opportunities)
- Things are not like the way I like, I should do something tomorrow (procrastination!)
- I don’t really feel good today, it will be a long day
Positive or negative, each way of self-talk is determining what your brain will do as a response. Many scientific research, especially on the field of neuroscience, prove that our brain is very quickly and perfectly responding our feelings caused by either of the self-talk we have;
- In case of positive talk, our brain interprets our feelings as “act, good things will happen, think and find something new for greatness”, takes it as an order, starts working, and provides us alternative solutions and opportunities
- In case of negative talk, however, our brain interprets our feelings, as “there is nothing to be done, no need to keep working, stop”, takes it as an order, and simply stops and closes itself for any possible opportunity or solution.
Which one is better for yourself?
Today, (and tomorrow, and the day after, and the day after that),
WHICH ONE YOU ARE GOING TO CHOOSE?
And here are 4 things you can do to transform through positive self-talk: (from reachout.com)
- Listen, hear what you are saying to yourself. In case you catch negative self-talk, accept that this is a problem, and you need to solve it!
- Question the negative self-talk, challenge yourself: Is there actual evidence for what I’m thinking? What would I say if a friend were in a similar situation? Is there a more positive way of looking at this? Am I keeping everything in perspective? Can I do anything to change what I’m feeling bad about?
- Change your self-talk, replace negative talks with positive ones
- ACT NOW, MOVE, GO GO GO!
———————–
“İç Ses” veya “kendi kendine içinden konuşmak” diye çevirebileceğimiz ‘self-talk’, işler yolundayken bizim en büyük yardımcılarımızdan biridir, pozitif bir dille bizimle konuşur, ve kendimize olan güvenimizin perçinlenmesini sağlar.
Örneğin, bize şunları veya benzerlerini söyler:
- Hayatımla barışığım, ailemi, arkadaşlarımı seviyorum
- Çok şahane bir ekibin parçasıyım, herkes beni seviyor, ben herkesi seviyorum
- İşimi çok iyi yapan biriyim
- Müşterilerim, öğrencilerim, iş arkadaşlarım, arkadaşlarım… benden çok şey öğrenirler
- Bugün, arkadaşlarımdan, iş arkadaşlarımdan, öğrencilerimden, müşterilerimden çok şey öğreneceğim
- Bugün iyi hissediyorum, ve her şey güzel olacak
Öte yandan, işlerin istediğimiz gibi gitmediği (veya gitmediğini düşündüğümüz) zaman, ‘self-talk’, bu defa bir nevi kendimize olan güveni yıkmaya adanmış bir düşman gibi bizi aşağıya çeker.
Dikkatli olursak, kendisini şöyle şeyler söylerken yakalayabiliriz;
- Hayat çok zor; aile, iş, arkadaşlar her şeyle sürekli uğraşmak gerekiyor
- Kimse işini yapmıyor, gene tek başımayım / bu benim işim değil (genelleme, kendini fırsatlara kapatma)
- Acaba ben bu işi yapamıyor muyum, bende mi bir sorun var (kendini sorgulama)
- Arkadaşlarım, müşterilerim, öğrencilerim, iş arkadaşlarım… gene benden sıkılacaklar, zaman geçmek bilmeyecek (negatif şartlanma)
- Herkes aynı şeyleri söyleyip duruyor, çık sıkıcı (kendini fırsatlara kapatma)
- Bir şeyler istediğim gibi gitmiyor, bugünü de atlatayım yarın bir şeyler yaparım (erteleme!)
- Bugün pek iyi hissetmiyorum, çok uzun bir gün olacak
Pozitif veya negatif, bu iki farklı kendi kendine konuşma durumu doğrudan beynin bir sonraki adımda ne yapacağını belirliyor. Özellikle nöroloji alanında yapılan pek çok çalışma, beynin bu kendi kendine konuşmalar sırasında hissettiğimiz duygulara uygun davranışı çok çok hızlı şekilde geliştirdiğini ve gösterdiğini kanıtlıyor.
- Pozitif konuşmada, beyin hissettiklerimizi, “yap, çok güzel şeyler olacak, düşün ve güzel şeyler için hemen bir şey bul” emri gibi algılıyor ve basitçe bu emri uyguluyor, çalışıp size sürekli alternatif fırsat ve çözüm sunuyor.
- Negatif konuşmada, beyin hissettiklerimizi, “yapacak bir şey yok, elden bir şey gelmiyor, boşuna çalışma, düşünmene gerek yok, dur” emri gibi algılıyor ve basitçe bu emri uyguluyor. Duruyor ve kendini tüm fırsat ve çözümlere kapatıyor.
Hangisi sizin için daha iyi?
Bugün (ve yarın ve ondan sonraki gün ve ondan sonraki gün),
HANGİSİNİ TERCİH EDECEKSİNİZ?
Pozitif iç sese doğru gitmek için yapabileceğiniz 4 şey: (reachout.com sitesinden)
- Dinleyin; kendinize ne söylüyorsunuz? Negatif konuşma yakalıyorsanız, bunun bir problem olduğunu ve çözmeniz gerektiğini kabul edin!
- Negatif konuşmayı sorgulayın, kendinize meydan okuyun: düşündüğüm şeyle ilgili gerçekten bir kanıt var mı? Aynı durumda bir arkadaşım olsa ona ne derdim? Bu duruma pozitif bakmanın bir yolu var mı? Her şeyi dikkate alıyor muyum? Nasıl hissettiğimi değiştirmek için yapabileceğim bir şey var mı?
- Negatif cümleleri, pozitiflerle değiştirin
- ŞİMDİ HAREKETE GEÇİN
#LearnedToday #BugünÖğrendim 
One thought on “Self-talk! İç-ses!”