“Collapse of Compassion” is subconscious act to eliminate ‘cost’ of taking action against mass suffering. Both in human rights and animal rights. This is why people sometimes show great care for individual suffering (as easy to show compassion like feeding a child, ‘mercy’ for an immigrant, help one person or care for one animal etc) and tend to ignore mass suffering (where bigger actions required to be organized, coordinate, show great effort, act in groups etc). Recent studies showing that this is not because ‘people are less capable of caring for group suffering’ but because of an active and subconscious regulation of emotions to suppress the compassion felt for mass suffering because we perceive it costly! For example, helping immigrants will need your devoted time and effort, or acting against mass murder of animals will require changing the whole diet. Costly! I understand, and this is exactly why we need to take a ‘conscious’ decision and start acting small, mass action will follow, will reach a tipping point!
Some related links:
- Escaping Affect: How Motivated Emotion Regulation Creates Insensitivity to Mass Suffering C. Daryl Cameron and B. Keith Payne
- Mass Animal Suffering and the Collapse of Compassion by Matthew Liebman, ALDF Staff Attorney
- The End of Animal Farming | Jacy Reese, TEDx talk
“Şefkat Çöküşü” kitlesel acılara karşı harekete geçmemizi ‘maliyet’ sebebi ile engelleyen, bilinçaltı bir aksiyon. Hem insan haklarında hem de hayvan haklarında. Bu sebeple insanlar bazen kişisel bir acıya karşı büyük ilgi gösterirken (çünkü şefkat bu durumlarda basitçe gösterilebilir; bir çocuğu doyurmak, bir göçmene ‘merhamet’ göstermek, bir kişiye yardım etmek veya bir hayvanla ilgilenmek gibi) kitlesel acıları görmezden gelme eğiliminde oluyorlar (çünkü organize olmak, koordine olmak, çok çaba göstermek, grup halinde hareket etmek gibi daha büyük eylemler gerekiyor). Yakın zamanda yapılan çalışmalar gösteriyor ki bunun sebebi sanılabileceği gibi ‘insanların kitlesel acılara karşı yardım etme becerisinin daha düşük olması’ değil. Kitlesel acılara karşı hissedilen şefkatin, yüksek maliyet algısı sebebiyle (!) aktif ve bilinçaltı bir şekilde bastırılması ve ilgili duyguların regülasyonu. Örneğin, göçmenlere yardım etmek zaman ve efor ayırmamızı gerektirecek, veya hayvanların kitlesel olarak öldürülmesine karşı çıkmak tüm beslenme şeklimizi değiştirmemizi gerektirecek. Maliyeti yüksek! Anlıyorum, ve işte bu yüzden ‘bilinçli’ kararlar almak ve küçük adımlar atmak durumundayız, kitlesel adımlar arkadan takip edecek, bir kıvılcım anına ulaşılacaktır.